Sinds onze laaste travel diary, hebben we besloten waar we ná Nepal naartoe gaan. Drumroll please… Maleisië! We hebben onze tickets inmiddels op zak en we zullen Nepal op 25 april gaan verlaten. En dat doen we met gemengde gevoelens. Want het land heeft de afgelopen 2,5 maand toch een plekje in ons hart veroverd. Maar we kijken ook uit naar iets nieuws! Zeker omdat mijn moeder en zusje óók voor ruim anderhalve week naar Maleisië komen! Maar voordat we het land verlaten, is het tijd om nog met de bus door Nepal te reizen en andere delen van het land te ontdekken.
Nadat we flink wat tijd in Pokhara hebben doorgebracht, vonden we het namelijk wel tijd worden om een nieuwe bestemming te ontdekken. En daar hadden we best veel zin in! Pokhara is een geweldige stad, maar het is er behoorlijk westers. Zeker in Lakeside, waar de meeste toeristen zijn. Daarom is onze volgende stap een minder toeristische bestemming: Tansen op zo’n 120 kilometer ten zuiden van Pokhara.
De zoektocht naar buskaartjes
Tansen is niet té toeristisch, maar heeft wel een aantal toffe bezienswaardigheden. Maar om er te komen is nog een hele uitdaging. Ik ben al geen enorme fan van lange busritten en dat geldt zeker in Nepal, waar de lokale bussen behoorlijk onconfortabel zijn. Toch zou een lokale bus volgens veel mensen de enige manier zijn om naar Tansen te reizen, omdat het niet populair genoeg zou zijn voor een luxere toeristenbus.
Dus werd het tijd voor wat online research. Ik kwam veel tegenstrijdige informatie tegen. Sommige mensen zeiden dat er alleen lokale bussen reden, terwijl anderen ervan overtuigd waren dat je zeker met een toeristenbus naar Tansen kon. Zo zou de bus naar het populaire Lumbini onderweg een stop maken in Tansen, maar er waren ook mensen die dat weer tegenspraken.
Daar kom je dus niet heel veel verder mee… Gelukkig zijn er in Pokhara ontzettend veel kantoortjes die van alles en nog wat aan toeristen proberen te verkopen, waaronder ook bustickets. Een rondje langs een aantal kantoren gaf niet direct een helder beeld. De man in het eerste kantoor dat ik bezocht zei precies wat ik wilde horen: er gaat een toeristenbus naar Tansen en die kost 800 Nepalese roepie per persoon (ongeveer €6,40). Maar de reis duurt ongeveer 5 uur (over 120km!) en dat is alleen als alles goed gaat. De volgende twee kantoren die ik binnenstapte gaven óók aan dat het mogelijk was, maar kwamen met veel hogere prijzen voor de kaartjes. Volgens de man in het laatste kantoor reden er helemaal geen toeristenbussen naar Tansen… Tja, nu begrijp ik ook waarom de informatie op het internet niet eenduidig is 😉 .
Het hangt waarschijnlijk allemaal af van de busmaatschappijen waar deze kantoortjes mee samenwerken. Maar één ding wat deze oefening wel had opgeleverd: ik was er zeker van dat we met een redelijk comfortabele bus naar Tansen konden. Een paar dagen later boekten we de bustickets bij het eerste kantoortje, bij de man die me de beste prijs had gegeven. Als je zelf met een toeristenbus naar Tansen wilt, zoek dan naar een kantoortje dat Greenline buskaartjes verkoopt. Het kantoortje waar ik ze kocht is in noord-Lakeside vlakbij een restaurantje dat You & I heet.
Met de bus door Nepal reizen: een onvergetelijke ervaring
Er is een speciaal busstation voor toeristen in Pokhara en zelfs al ga je niet met de bus, is het toch een ervaring om de situatie op het busstation mee te maken. Het wordt op een typische Nepalese manier gerund en omdat we redelijk vroeg waren, kregen we de volledige ervaring.
Zodra je uit je taxi stapt, komt er een man naar je toe gerend om te vragen welke bus je moet hebben. Vervolgens zegt hij dat het nog wel even duurt en dat hij je komt halen zodra de bus er is: “Ga maar zitten en neem een kopje thee”. Echt? Hoe kan hij van al die honderd mensen op het busstation onthouden waar ze naartoe gaan én met welke bus? Maar goed, inmiddels wisten we wel een beetje hoe dingen gaan in Nepal, dus we gingen braaf aan een tafeltje zitten. Het duurde even voordat onze bus er was, maar uiteindelijk kwam hij toch en kunnen we op weg naar een nieuwe bestemming.
Als je ooit per bus door Nepal hebt gereisd, weet je wel beter dan te verwachten dat de toeristenbussen ook echt voor toeristen zijn. Natuurlijk niet! Een toeristenbus betekent over het algemeen alleen dat de bus luxer is en belangrijker, niet o-ver-al stopt. De reis met een lokale bus duurt daarom vaak twee keer zo lang! De bus was alsnog gevuld met Nepalezen, waardoor we toch een beetje het gevoel hadden dat we in een local bus zaten 🙂 .
De wegen in Nepal
De Nepalese wegen horen bij de ergste ter wereld. Ze werken hard aan de verbetering ervan, maar daardoor is het momenteel misschien nog wel erger. Daardoor duurt een reis van slechts 120 kilometer ook zo’n vijf uur in Nepal, waar het in een westers land zo’n 1 tot 2 uur zou kosten. De bus kan simpelweg niet sneller over de hobbelige weg vol stenen én haarspeldbochten. Maar uiteindelijk kwam er gelukkig toch een eind aan de rit en kwamen we aan in Tansen.
Tansen is een kleine stad met ontelbaar veel stoffenwinkels waar je voor een prikkie kleding kunt laten maken. Tansen staat bekend om de typische stoffen die in heel Nepal gedragen worden. Ook komt de stof voor de topi (het typische Nepalese hoedje voor mannen) hier vandaan. Omdat de stad op een heuvel ligt, kunnen de straatjes behoorlijk steil zijn. Rondlopen in Tansen is eigenlijk gewoon een workout voor je kuiten.
Heel veel stoffenwinkels in Tansen
Het uitzicht over Tansen vanuit onze homestay
Valerie en Govinda hadden ons getipt om naar Tansen te gaan én daarbij ook een homestay aangeraden. Horizon Homestay wordt gerund door een super vriendelijk echtpaar en hun bijna volwassen zoon. Mocht je ooit in de buurt zijn, ga hier dan slapen! Ze doen alles om je verblijf zo aangenaam mogelijk te maken en helpen je met alle vragen die je misschien hebt. Ze namen ons zelfs mee naar een Nepalees feest dat georganiseerd werd door de familie. Je kunt niet meer local gaan dan dat!
Horizon Homestay: dé slaapplek in Tansen
Volgende stop: Chitwan
Nadat we het behoorlijk rustig aan gedaan hebben tijdens het begin van onze reis, zat het tempo er nu een stuk meer in. Na vijf dagen in Tansen (mensen verklaarden ons voor gek dat we zó lang in Tansen bleven), stapten we in de volgende bus. En die bus zou ons naar Chitwan National Park brengen. Ondanks dat de afstand een stuk langer is dan de afstand tussen Pokhara en Tansen, duurt deze busrit een stuk korter. De wegen zijn veel beter én vlakker, waardoor de bus gewoon harder kan rijden. Toch was Juul al heel snel klaar met de bus omdat zijn stoel erg oncomfortabel was. En ondanks dat ook dit een toeristenbus was, stopte deze bus wél overal, waardoor de reis eindeloos leek te zijn.
Gemengde gevoelens over Chitwan
Jammer genoeg was Chitwan niet wat we ervan verwacht hadden. Het was er bloedheet (dat wisten we van tevoren), de tours waren een beetje teleurstellend en er waren zo ontzettend veel muggen (de hele dag door, niet normaal). We hadden een hutje geboekt in de Evergreen Ecolodge, dat onwijs goede reviews kreeg op Booking.com. Maar wij waren er niet zo heel enthousiast over. De medewerkers leken totaal niet geïnteresseerd in hun gasten en waren een beetje vaag. We genoten wel van ons hutje en de hippie-achtige aankleding van het terrein.
Ziet er goed uit, toch?
Evergreen Ecolodge doet wel haar best om milieuvervuiling en dierenleed te verminderen. Voor een paar cent mag je tijdens je hele verblijf gebruik maken van hun waterfilter, waarmee ze een stuk minder plastic gebruiken (wat echt een ENORM probleem is in Nepal). Ook zijn ze heel erg tegen olifantrijden, iets wat in de straten van Sauraha (het plaatsje waar we verblijven), jammer genoeg nog heel gewoon is.
Natuurlijk kun je Chitwan niet verlaten zonder de jungle in te gaan. Dat deden wij ook met een jungle walking tour, waar we gelukkig nog wel wat wilde dieren hebben gespot:
Onze eerste ervaring met Chitwan National Park waren dus niet heel positief (al zijn er wel prachtige zonsondergangen). Het voelt er gewoon een beetje té toeristisch en het feit dat je veel mensen nog steeds op olifanten ziet rijden is gewoon vreselijk. Na drie nachten vonden we het dan ook helemaal prima om te vertrekken naar onze laatste stop in Nepal: Kathmandu.
Kathmandu verder ontdekken
Tijdens onze eerste dagen in Kathmandu, waren we een beetje overrompeld door de stad. Natuurlijk had Govinda geprobeerd om ons voor te bereiden, maar we hadden niet verwacht dat het zo vies en stoffig zou zijn. Gelukkig waren we dit keer beter voorbereid en was mondkapjes kopen zo’n beetje het eerste wat we deden in Kathmandu 🙂 .
We hadden nog maar een paar dagen voordat onze Nepal Air vlucht naar Maleisië zou vertrekken en er was nog zo veel te zien! De paar dagen die we in de stad hadden, raceten we rond en zagen we de grootste toeristische trekpleisters, zoals de Boudhanath Stupa (één van de grootste in heel Azië) en de ietwat lugubere Pashupatinath-tempel. We ontdekten ook een groen park (Garden of Dreams) middenin de drukke stad, aan de rand van Thamel. Je vergeet hier bijna dat je in Kathmandu bent.
We vonden het heerlijk om rond te hangen op één van de vele dakterrassen rond de Boudhanath Stupa en te genieten van de zonsondergang!
Jammer genoeg eindigde onze tijd in Nepal niet zoals we gehoopt hadden en kwamen we erachter waarom het niet zo slim was om met Nepal Air naar Maleisië te vliegen… Maar daarover meer in de volgende travel diary!
Heb jij wel eens met de bus door Nepal gereisd? Wat waren jouw ervaringen?
—————
Disclaimer: Dit artikel bevat affiliate links. Dat betekent dat wij een kleine vergoeding krijgen als jij iets aanschaft via deze links. Geen zorgen, je betaalt hiervoor niets extra’s!
