Santo Antão: het mooiste eiland van Kaapverdië

Kaapverdië was mijn eerste (en vooralsnog ook enige) kennismaking met het continent Afrika. En dat land heeft zoveel uitersten; van het populaire Sal, tot de levendige stad Mindelo op São Vincente en mijn persoonlijke favoriet: het prachtige, groene Santo Antão. De meeste internationale vluchten landen op Sal en verreweg de meeste toeristen blijven op dit eiland. Zonde, want de eilandengroep heeft nog zoveel meer te bieden! En hou je van groen, bergen en buiten zijn? Dan is Santo Antão een eiland dat je bij je bezoek aan Kaapverdië zeker niet mag overslaan! 

Santo Antão is het meest westelijke eiland van de Kaapverdische eilanden en is het grootste van de Barlavento archipel. Het landschap van het eiland is erg ruig. Je vindt er behoorlijke bergen, ruige kliffen, diepe ravijnen, kleine dorpjes die verstopt liggen tussen de bergen en heel veel hoogteverschillen. Zelfs óp het eiland is er veel verschil in landschap. Het noorden is groen, terwijl het zuiden veel minder regen krijgt en daardoor een stuk meer lijkt op de droge landschappen van bijvoorbeeld Sal. De meeste locals wonen dan ook in het, veel vruchtbaardere, noorden van het eiland. Daar zie je, waar je ook kijkt, gewassen, landbouwgronden en bananenplantages. Net zoals op de meeste eilanden, is ook de visserij een belangrijke bron van inkomsten voor de lokale bevolking. 

Hoewel Santo Antão verre van overloopt van toerisme, neemt het aantal vakantiegangers de laatste jaren wel toe. Met name rustzoekers, natuurliefhebbers en wandelaars kunnen hier hun hart ophalen. Hoewel het eiland wel stranden heeft, zijn ze lastig te bereiken en is het grootste deel van de kustlijn rotsachtig. Kom je voor de stranden naar Kaapverdië? Dan kun je dus beter Sal of Boa Vista bezoeken. 

Vervoer op Santo Antão

Ooit was er een vliegveld op Santo Antão, maar dat is al flink wat jaren geleden in zee gestort… Je komt er met de veerboot vanaf São Vincente. In twee uurtjes en voor een paar euro maak je de oversteek naar Santo Antão. Je kunt daar zelf rijden, maar je kunt ook gebruik maken van de aluguers; taxibusjes die over het hele eiland crossen en hier en daar mensen oppikken en weer afzetten. Je zit midden tussen de locals én je ziet gelijk hoe mooi het eiland écht is. Je zit vaak niet ín de auto, maar achterin de laadbak, waardoor je optimaal van de natuur en de mensen kunt genieten.

De authentieke dorpjes

Er zijn slechts een handjevol grote dorpen op Santo Antão. In Porto Novo kom je aan met de veerboot en net als hoofdstad van het eiland Ribeira Grande, is het eigenlijk meer een klein stadje. Dit zijn plaatsen waar locals naartoe gaan voor de markt, of omdat ze bijvoorbeeld naar de dokter moeten. Ribeira Grande doet z’n naam absoluut geen eer aan, want een grote stad is het absoluut niet. Helemaal in het noordwesten van het eiland ligt het havenstadje Ponta do Sol. Een leuke plek waar je kunt genieten van de locals die op hun vissersbootjes de woeste golven bedwingen of van de kinderen die spelen met een kapotte voetbal. Je kunt hier ook genieten van een heerlijke, versgevangen vis voor weinig. 

Op het eiland zijn verder nog talloze dorpjes die weggestopt liggen tussen de bergen, rotsen of terrassen. Vanaf Ponta do Sol kun je een mooie kustwandeling maken naar Cruzinha. Onderweg kom je onder andere langs de authentieke én fotogenieke dorpjes Fontainhas en Corvo, die helemaal verstopt liggen in het landschap.

Een slaapplek op het eiland

Op Santo Antão zijn niet super veel hotels, maar wel een aantal leuke guesthouses, Airbnb-locaties en eenvoudige slaapplekken. Verwacht hier geen luxe, vrijwel alle accommodaties zijn eenvoudig. De prijzen zijn ook niet hoog. Wij waren een week op het eiland en verbleven in twee verschillende accomodaties. Eén in het dorpje Ponta do Sol aan de kust en één in de prachtige, groene Pául vallei midden op het eiland. De eerste accommodatie is inmiddels overgenomen door een andere eigenaar en daar durf ik dus geen uitspraken meer over te doen. Je weet maar nooit hoe het er nu is 🙂 Maar de tweede plek waar wij sliepen, Casa Cavoquinho, is een echte aanrader. Niet alleen ligt het prachtig en heb je een super mooi uitzicht op de vallei, maar ook zijn de kamers schoon en ruim én kun je er heerlijk eten. Iets wat wel fijn is, want in Pául zijn verder niet veel restaurantjes of andere eetgelegenheden. 

Het eiland ontdekken

Op Santo Antão kom je eigenlijk maar voor één ding: om van de prachtige natuur te genieten. Over het hele eiland zijn wandelroutes te vinden. Maar omdat het hoogteverschil behoorlijk is, zijn zelfs de ‘makkelijkste’ hikes nog een behoorlijke aanslag op je conditie. De paden zijn over het algemeen wel prima. Vaak zijn het zelfs aangelegde paden, omdat er bijvoorbeeld ook locals gebruik van maken. Tijdens een hike kwamen we een meisje tegen die dezelfde route als wij aflegde om naar school te gaan. Dag in dag uit liep ze twee uur naar school en twee uur weer terug naar huis. Behoorlijk indrukwekkend! 

Toch zijn een paar stevige wandelschoenen onmisbaar, net als wandelstokken om je knieën te sparen tijdens het vele stijgen en dalen. Een wandeling die wij zeker een aanrader vinden, is de Ribeira do Pául hike. Als je de route doet zoals ie ‘in het boekje’ staat, laat je je door een taxibusje droppen in de oude vulkaankrater en loop je vanaf daar naar de kust. Je hebt een prachtig uitzicht over de Pául vallei en de vele terrassen. Als het helder weer is, kun je vanaf het topje van de vulkaan de zee en het stadje al zien liggen. Omdat onze accommodatie in de Pául vallei lag, liepen wij ‘m andersom, waardoor we richting de vulkaan liepen. Na een picknick liepen we weer terug over het zigzagpad naar beneden. Het was een beetje heiig, waardoor we geen optimaal zicht hadden. Maar toch heeft het flink wat mooie plaatjes opgeleverd.

Als je gaat hiken op Santo Antão, kijk dan van tevoren goed naar de routes die je wilt lopen en zorg dat je je overnachtingen van tevoren geregeld hebt. In het wandelseizoen (januari t/m juni), zitten de accomodaties die langs de populaire wandelroutes liggen, vaak vol. 

Santo Antão was voor mij hét hoogtepunt van de Kaapverdische eilanden en ik zou er zeker nog wel eens terug willen komen! De komende tijd zal ik er in ieder geval wat vaker over schrijven, want zeg nou zelf: van deze uitzichten krijg je toch nooit genoeg?